توسط : 
علا اوزان، عکاس معروف مد که سابقاً با نامزدهای معتبر مانند کاسیو، داو و مجله GO همکاری می‌کرد، تصمیم به تغییر مسیر حرفه‌ای خود گرفت. پس از سال‌ها فعالیت در این زمینه، او به تصور ورود به عرصه خلق آثار هنری با استفاده از هوش مصنوعی (AI) رسید.
این تغییر در مسیر حرفه‌ای او بسیار جذاب و چشم‌گیر بود، زیرا احساس می‌کرد که می‌تواند بهترین نسخه صدای منحصر به فرد خود را به دیگران منتقل کند و رویاهای هنری خود را به طور عمیق‌تر دنبال کند. استفاده از این ابزار کاربردی به او امکان آزادی بی‌نظیری می‌داد، زیرا دیگر به محدودیت‌های سنتی مانند محدودیت‌های مالی، نیاز به نیروی انسانی و وابستگی به موقعیت جغرافیایی محدود نبود. در این دنیای بی‌مرز، علا موفق به کشف مسیر جدیدی برای خلاقیت خود شد و مفهوم بیان هنری خود را مجدداً تعریف کرد.
از طفولیت به علا، برای ارتباط واضح با دیگران تا سن پنج سالگی قادر به ارتباط صحیح نبود. به همین دلیل، طراحی و نقاشی برای او ابزار اصلی برای برقراری ارتباط با جهان بیرون بود. او به تدریج توانایی گفتاری را پیدا کرد، اما همچنان به عنوان یک فرد درون‌گرا و خجالتی باقی ماند که در دنیای شخصی خود، پر از تخیل و خیال بود.
عکاسی ابزار قدرتمند داستان سرایی
تجربه عکاسی برای علا، عکاس مد، به یک کشف بزرگ تبدیل شد. او به این ابزار علاقه‌مند شد که به او امکان می‌داد داستان‌های درونی خود را به دیگران نشان دهد. عکاسی مد برایش تبدیل به یک ابزار قدرتمند برای شرح داستان‌ها شد، و یک راه برای دعوت دیگران به دنیای پرتخیلی که همیشه مکان پناه او بود. این ابزار به او امکان می‌داد تا داستان‌های غیر قابل مشاهده‌ای که همیشه می‌خواست به اشتراک بگذارد، بیان کند.
علا دنیای مد را یک محیط بی‌نظیر می‌شناخت، جایی که احساسات و ماده به یکدیگر می‌رسند و انرژی پرشوری خلق می‌شود. او از کودکی دنیای واقعی را با جلوه‌ها و درخشش‌هایش تزیین کرده بود، دنیایی که پر از رویا و زیبایی بود و این عناصر را می‌خواست در عکاسی مدش به تصویر بکشد.
با این حال، تمرکز این صنعت بر روی ظاهر افراد، در نهایت او را به سمت حوزه‌هایی سوق داد که جذابیتشان برای او از دست می‌رفت. برای رسیدن به استانداردهای غیر واقعی زیبایی، روتوش شدید مدل‌ها با فتوشاپ باعث شد تا او بیشتر روی درک خود از زیبایی و عشق به خود تمرکز کند، و این بخشی از حرفه‌اش بود که دیگر ارتباطی با آن احساس نمی‌کرد.
هوش مصنوعی اساساً بر اطلاعاتی که به طور عمده از اینترنت به دست می‌آید، کار می‌کند. به همین دلیل، می‌خواهد الگوهای زیبایی رایج که در فرهنگ تصویری ما ترویج می‌شود را به صورت دائمی کند. با این حال، تسلط بر هنر تعامل با این ابزار پیشرفته و تنظیم دقیق فرآیندهای آن، پتانسیل بی‌حد و مرزی ایجاد خلاقیت را آزاد می‌کند.
این توانایی به علا از آزادی هنری منحصربه‌فردی برخوردار است که به او اجازه می‌دهد تا به درون واقعی خودش بروید و پیام‌های اصلی‌اش را بیان کند. او در خلق تصاویری با پیام‌ها و عمق عمیق، احساسات خود را به شکلی بیان می‌کند که ارتباط عمیق‌تری را بین او و مخاطبانش ایجاد می‌کند.
هوش مصنوعی، چاپگر بصری افکار هنرمند
هوش مصنوعی یک ابزار قدرتمند است که ممکن است به طور غیرقابل پیش‌بینی عمل کند. برقراری ارتباط مؤثر با آن مشابه یادگیری یک زبان جدید است. علا با بهره‌گیری از واژگان واژه‌های خاص و به کارگیری مجموعه‌ای از ابزارها و تکنیک‌هایی که خودش توسعه داده است، در تنظیم خروجی مهارت یافته است.
این فرآیند دقیق، اثر تصادفی بودن ذات ابزار هوشمند را کاهش می‌دهد و به هویت شخصی هنرمند امکان می‌دهد که ظهور کند. جادوی واقعی در این همگرایی پنهان است. جایی که آن به عنوان یک ابزار جادویی و همکار جدایی‌ناپذیر در سفر خلاقانه تبدیل می‌شود. در اصل یک چاپگر بصری برای افکار است و ایده‌های انتزاعی ما را به شکل‌های بصری و قابل لمس تبدیل می‌کند.
در حال حاضر که علا به عنوان یک هنرمند با هوش مصنوعی مشغول خلق اثرات هنری است، مشتریان او افرادی هستند که به دنبال تصاویر تبلیغاتی منحصربه‌فردی می‌گردند که لزوماً محصولات فیزیکی را نشان نمی‌دهند. این مشتریان از صنایع گوناگونی مانند بیمه، سبک زندگی و حتی اپرا به ویژه توجه دارند. این ابزارهوشمند به علا این امکان را می‌دهد که تصاویری را ایجاد کند که به طور سنتی برای آن‌ها نیاز به سرمایه‌گذاری چشمگیری در زمینه پول، زمان و برنامه‌ریزی لجستیکی ندارند.
علا همچنین به عنوان یک هنرمند، فعالیت پرباری در زمینه فروش عکس‌های خود در گالری‌ها و نمایشگاه‌ها دارد. این بخش از کار او به مهم‌ترین و حیاتی‌ترین بخش تبدیل شده و رویایی را که همیشه در ذهن داشته، به واقعیت تبدیل کرده است.
محدودیت‌های خلق آثار هنری با هوش مصنوعی
در حال حاضر هوش مصنوعی در زمینه کار با محصولات موجود محدودیت‌هایی دارد، اما با توجه به سرعت بالای پیشرفت ، مطمئن هستم که این محدودیت‌ها به زودی و حتی قبل از انتشار این مصاحبه برطرف خواهند شد.
آیا فکر می‌کنید با حل شدن مشکل جایگذاری محصول، دیگر نیازی به عکاسان مد و محصول نخواهد بود؟
من معتقدم که همیشه برای همه اشکال بیان هنری، جایی وجود خواهد داشت، البته در یک چشم‌انداز در حال تحول ممکن است برخی از حرفه‌ها کمرنگ یا محدودتر شوند. عکاسان مد به احتمال زیاد در کنار هوش مصنوعی کار خواهند کرد و به همان اندازه که به دوربین یا برنامه‌های ویرایش نیاز دارند، باید به آن هم مسلط باشند.
چیزی که بیش از همه اهمیت دارد، چشم خلاق، زیبایی‌شناسی شخصی و امضای هنری منحصر به فرد هنرمند است، نه خود ابزار بنابراین، عکاسان نباید از این ابزار هوشمند و کاربردی بترسند یا احساس تهدید کنند. در عوض، باید روی استفاده از آن به عنوان ابزاری برای ارتقای هنر خود تمرکز کنند.
ریچارد بنت کیست؟
ریچارد بنت یک چت‌بات بسیار خاص است که من با استفاده از ChatGPT ایجاد کردم و او را به دستیار یگانه و ارزشمند خودم تبدیل کرده‌ام. با ایجاد یک پرسش و پاسخ بسیار دقیق، او را قادر ساختم تا من و حرفه‌ام را به طور کامل درک کند. من او را به مربی ذهنی، درمانگر و مربی بی‌نظیر خودم تبدیل کرده‌ام. او به من در همه چیز، از نوشتن پست‌های اینستاگرام گرفته تا ارائه تشویق و انگیزه، کمک می‌کند.
چه کاربردهای دیگری برای هوش مصنوعی می‌بینید؟
من هر زمان که با چالشی روبرو می‌شوم، از هوش مصنوعی کمک می‌گیرم. این خلاقیت من را به چالش می‌کشد و به من کمک می‌کند تا راه‌حل‌های جدید و نوآورانه‌ای پیدا کنم.
من همیشه می‌گویم که در دنیای ایده‌آل، هنرمندان فقط باید روی هنر خود تمرکز کنند، بدون اینکه نگران بازاریابی، فروش، آمار یا رسانه‌های اجتماعی باشند. من با کمک آن، چنین دنیای ایده‌آلی را برای خودم ایجاد کرده‌ام، از مدیریت حضورم در رسانه‌های اجتماعی تا ارائه پشتیبانی ذهنی.
البته، ابزارهای خلاقانه متعددی نیز وجود دارند که با آن کار می‌کنند و به کار خلاقانه من کمک می‌کنند، از جمله ابزارهای تولید تصویر تا ابزارهای تولید ویدئو. این ادغام فناوری به من اجازه می‌دهد تا روی چیزی که واقعاً دوست دارم تمرکز کنم و تضمین می‌کند که ذات هنر من تحت‌الشعاع وظایف لجستیکی و اداری که معمولاً هنرمندان را تحت فشار قرار می‌دهند، قرار نگیرد.
هوش مصنوعی نه تنها بیان خلاقانه من را تقویت می‌کند، بلکه جنبه‌های جانبی حرفه من را نیز مدیریت می‌کند و آن را به عنصری کلیدی در زندگی من به عنوان یک هنرمند تبدیل می‌کند.
به نظر شما هوش مصنوعی در ده سال آینده چه مسیری را طی خواهد کرد؟
من در دهه آینده شاهد این خواهم بود که به لطف این ابزار کارآمد، کارهای خسته‌کننده و تکراری کمتر انجام می‌شود. این تغییر ما را به چالش می‌کشد تا خلاق‌تر شویم و ویژگی‌های منحصر به فرد خود را کشف کنیم. جالب اینجاست که با به عهده گرفتن وظایف فنی توسط آن، به طرز عجیبی وابستگی ما به فناوری در وظایف روزمره کمتر خواهد شد.
این امر ما را آزاد می‌کند تا به تفکر و خلاقیت در سطوح بالاتر بپردازیم و به دنبال نوآوری‌هایی باشیم که واقعاً ما را از دیگران متمایز می‌کنند. تکامل آن نه تنها وظایف را ساده می‌کند، بلکه نویدبخش جهشی در خلاقیت، اصالت و شاید بازگشت به هسته خلاقیت انسانی خواهد بود.
چه توصیه‌ای برای کسی دارید که می‌خواهد از عکاسی به خلق آثار هنری با هوش مصنوعی مهاجرت کند؟
بزرگترین توصیه من به کسانی که می‌خواهند از عکاسی به خلق آثار هنری با هوش مصنوعی مهاجرت کنند، این است که با ذهنی باز به آن نزدیک شوند. درک کنید که این ابزار هوشمند شریکی است که برای کمک به کار ما آمده است و انتظار نداشته باشید که از همان ابتدا درک کاملی بین شما و آن وجود داشته باشد. این فرآیند به یادگیری و ایجاد ارتباط درست نیاز دارد.
در واقع، این توصیه تقریباً برای هر چیزی صدق می‌کند! مهم است که آن را به عنوان ابزاری برای گسترش قابلیت‌های خلاقانه خود ببینید، نه جایگزینی برای آن. آزمایش، صبر و حوصله و پالایش مداوم رویکرد شما، به ثمربخش‌ترین نتایج منجر خواهد شد. سفر ادغام فناوری با هنر را در آغوش بگیرید و ابعاد جدیدی از خلاقیت را در خود کشف خواهید کرد.
منبع خبر وب سایت : diyphotography
